مولای متقیان امیر مؤمنان حضرت علی(ع)، جانشین برحق حضرت رسول اکرم(ص) اسوه و الگو در تمامی ابعاد زندگی برای بشریت و مسلمانان می باشد و پیروان و دوستداران و اصلاً تمام افراد بشر با تأسی و پیروی از مرام و روش و بینش و منش آن حضرت می توانند در زندگی دنیوی و اخروی سعادتمند بوده و عزتمند گردند، یکی از جلوه های شخصیت آن حضرت دشمن شناسی بود. مولای متقیان برای بیان این خصیصه خود با ذکر مثالی چنین می فرمایند:
«اللَّهِ لاَ اءَکُونُ کَالضَّبُعِ تَنامُ عَلَى طُولِ اللَّدْمِ حَتَّى یَصِلَ إِلَیْها طَالِبُها وَ یَخْتِلَها راصِدُها وَ لَکِنِّی اءَضْرِبُ بِالْمُقْبِلِ إِلَى الْحَقِّ الْمُدْبِرَ عَنْهُ وَ بِالسَّامِعِالْمُطِیعِ الْعاصِیَ الْمُرِیبَ اءَبَدا …».
«به خدا سوگند، که من همانند آن کفتار نیستم ، که با ضربات آرام و ملایم در برابر لانه اش، خوابش کنند، تا صیاد به او رسد و دشمن که در کمین اوست غافلگیرش کند، من غافلگیر نمی شوم…».
برای روشن شدن این بعد شخصیت حضرت بایستی توجه کرد که کفتار حیوان ابلهی است که به آسانی شکار می شود وصیاد آهسته آهسته با ته پای خود یا قطعه سنگ یا چوبدستی به درِ لانه ی کفتار می زند و با این صداها کفتار به خواب میرود و صیاد او را براحتی صید می کند، آری کفتار ابله، خطر دشمن را احساس می کند ولی با زمزمه های او بخواب میرود، خوابی که منتهی به اسارت و مرگ او می شود، آری کفتار در لانه خود شکار می شود و بدون کمترین مقاومت در چنگال دشمن گرفتار شده و به دام می افتد.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود:« ای علی، اگر بنده ای خداوند را به اندازه دوران پیامبری نوح (۹۵۰ سال) عبادت کند و به اندازه کوه احد، در راه خدا طلا انفاق نماید، عمرش هم آن چنان طولانی گردد که هزار مرتبه با پای خودش به حّج برود و آن گاه مظلومانه میان صفا و مروه کشته شود، ولی با همه‌ی اینها، ولایت تو را نپذیرفته باشد، حتی بوی بهشت هم به مشامش نخواهد رسید.(وارد بهشت نخواهد شد.)»
منبع:
•بحارالانوار، ج۳۹، ص ۲۵۶ ——— مناقب